Wenen, 2 maart, 1998. De 10-jarige Natascha Kampusch was onderweg weg naar school toen ze door de werkloze communicatie ingenieur Wolfgang Priklopil in zijn bestelbus werd getrokken. De ontvoerder wilde geen losgeld, hij wilde het jonge meisje bezitten. Onder zijn huis, in een middenklasse woonwijk had Priklopil een geheime kerker gebouwd. Deze kale gevangeniscel van twee bij drie meter zou Natascha’s nieuwe thuis zijn voor een ongelofelijke 8 jaar.
Sprookjesboeken, favoriete koekjes en een kus voor het slapen gaan maakten plaats voor geweld, vernederingen en de voortdurende onttrekking van voedsel. Maar Natascha Kampusch brak niet,in plaats daarvan werd ze sterker. Elke dag, elke nieuwe adem was een kleine overwinning. Uiteindelijk, in 2006 wist ze te ontsnappen en Wolfgang Priklopil pleegde zelfmoord.
